O mein Papa war eine wunderbare Clown, o mein Papa war eine große Kinstter. (H)och auf die Seil, wie war er (h)errlich anzuschaun. Papa...Papa“, singt lduna in Paul Burkhards „Feuerwerk“.
lk seh nich bloots lduna in ehre elegante Robe un den passenden Hoot, sunnern ok den Clown in sien buntet Kostüm mit den rooden Regenschirm un de väät to grooden Schoh övert Seil danzen.
Dat Leed gellt vör alle Clowns. Se sünd in’n Zirkus nich bloots de Pausenfüiler un Spaßmaker för Kinner un groode Lü. Achter jeden Clown in Maske un Kostüm stickt een Minsch mit sien Schicksal. Vandagen reist de Zirkusartisten mit Auto un Wohnwagen..
Fröher harrn se moie Wagen, ganz ut Holt mit lnrichtung, Plüschgardinen un Bullerobend. Nu reist bloots noch Circus Roncalli so. Eenen Clown, sienen Namen weet ik nich mehr, hebb ik nich vergäten.
Circus Krone weer in de Stadt. Mien Ptatz is an den Hauptingang link baben, lesde Reeg.
Hebb so den besten Blick up de Musik un den Artisteningang.
De Vörstellung fung an, dat Licht gung u! dat Telt weer düster. Ganz liesen fung de Musik an. De Metodie ut den Film ,,LA STRADA. Denn een Lichtkegel, jüst groot genoog för een lüttjen Jack Russell, de eenen to ehm passenden lüttjen Wagen achter sik hertrock. ln de Midde von de Manege settde de lüttje Hund sik hen. Denn keem de oole Clown. Bedächtig un behott weer he mit sien Hund togangen. Kein woord full un ok in’t Telt weer’t muusenstill.
ln düssen Moment weer altens: Leevde, Ruhe, Armut un doch Tofrädenheit Eensamkeit un doch Borgenheit, Melancholie un................ .......een groodet Taschendook.
